Είχαμε μια πρώτη επιμόρϕωση για την Α΄ Δημοτικού πριν το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς. Εκεί λοιπόν, μεταξύ άλλων χρήσιμων πληροϕοριών, ακούσαμε και πάλι πως δεν πρέπει να τηλεϕωνούμε στο ΚΕΔΔΥ από τον Οκτώβρη ή τον Νοέμβρη μήνα, αλλά να περιμένουμε τουλάχιστον μέχρι τον Φλεβάρη για να δούμε αν έχουμε να κάνουμε με Μαθησιακές Δυσκολίες.
Από τη μια μεριά έχουν δίκιο. Είναι ϕυσιολογικό κάποια παιδιά να δυσκολεύονται περισσότερο από κάποια άλλα. Αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχουν Μαθησιακές Δυσκολίες. Πολλές ϕορές ϕταίει ακόμα και η διδασκαλία. Αν όλοι οι δάσκαλοι πέσουν πάνω στο ΚΕΔΔΥ, το σύστημα θα ϕρακάρει. Και προϕανώς πολλές περιπτώσεις δε θα είναι άξιες λόγου.
Πιθανότατα πίσω από αυτές τις συμβουλές κρύβεται και μια μομϕή: μην περιμένετε να σας λύσουμε όλα τα προβλήματα· δική σας η τάξη, δική σας και η ευθύνη. Συχνά όμως πίσω από τα τηλεϕωνήματα των δασκάλων κρύβεται η αγωνία να βρεθεί μια λύση. Είναι εύκολο να λες: «περίμενε μέχρι τον Γενάρη», «η διάγνωση της δυσλεξίας γίνεται στη Β΄ Δημοτικού» όταν δεν είσαι αυτός που περιμένεις, όταν δεν είσαι αυτός που αντιμετωπίζει κάθε μέρα το παιδί.
Αναγνωρίζω ότι κάποιοι τηλεϕωνούν για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους. Κάποιοι όμως αναζητούν λύσεις. Πολλές ϕορές αυτό που ψάχνουν δεν είναι η διάγνωση, αλλά η αντιμετώπιση. Κι αυτή δεν παρέχεται. Εμάς τους δασκάλους δε μας ενδιαϕέρει τι έχει το παιδί, αλλά πώς θα το βοηθήσουμε. Και πολλά προβλήματα, ανεξάρτητα από τον επιστημονικό όρο που τα περιγράϕει, αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Χρειαζόμαστε δηλαδή κάποιες συμβουλές, κάποιους τρόπους αντιμετώπισης ή έστω μια επιβεβαίωση ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο.
Από τη μια μεριά έχουν δίκιο. Είναι ϕυσιολογικό κάποια παιδιά να δυσκολεύονται περισσότερο από κάποια άλλα. Αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχουν Μαθησιακές Δυσκολίες. Πολλές ϕορές ϕταίει ακόμα και η διδασκαλία. Αν όλοι οι δάσκαλοι πέσουν πάνω στο ΚΕΔΔΥ, το σύστημα θα ϕρακάρει. Και προϕανώς πολλές περιπτώσεις δε θα είναι άξιες λόγου.
Πιθανότατα πίσω από αυτές τις συμβουλές κρύβεται και μια μομϕή: μην περιμένετε να σας λύσουμε όλα τα προβλήματα· δική σας η τάξη, δική σας και η ευθύνη. Συχνά όμως πίσω από τα τηλεϕωνήματα των δασκάλων κρύβεται η αγωνία να βρεθεί μια λύση. Είναι εύκολο να λες: «περίμενε μέχρι τον Γενάρη», «η διάγνωση της δυσλεξίας γίνεται στη Β΄ Δημοτικού» όταν δεν είσαι αυτός που περιμένεις, όταν δεν είσαι αυτός που αντιμετωπίζει κάθε μέρα το παιδί.
Αναγνωρίζω ότι κάποιοι τηλεϕωνούν για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους. Κάποιοι όμως αναζητούν λύσεις. Πολλές ϕορές αυτό που ψάχνουν δεν είναι η διάγνωση, αλλά η αντιμετώπιση. Κι αυτή δεν παρέχεται. Εμάς τους δασκάλους δε μας ενδιαϕέρει τι έχει το παιδί, αλλά πώς θα το βοηθήσουμε. Και πολλά προβλήματα, ανεξάρτητα από τον επιστημονικό όρο που τα περιγράϕει, αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Χρειαζόμαστε δηλαδή κάποιες συμβουλές, κάποιους τρόπους αντιμετώπισης ή έστω μια επιβεβαίωση ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο.
Σχόλια